09:00 u. 31 december 2017. Goeiemorgen, welkom bij Facebook! Dit was jouw 2017! We scrollen door ons jaaroverzicht en dat van anderen. Beste films. Beste voorstellingen. Beste feestjes. Eindeloze lijstjes van dingen waar je bij had moeten zijn. Een hoeveelheid Netflix tips waar we een leven lang voor nodig zouden hebben en opeens vragen we ons af of we nog iets anders gedaan hebben in 2017 dan series kijken. Wat gebeurde er in 2017? Trump is nog steeds president. Klimaatopwarming is nog steeds onbestaande ondanks Harvey, Irma en Maria. Wapens zijn nog steeds een mensenrecht. Kim Jung-un belooft nog steeds total destruction net als vorig jaar. En de Brexit is nog steeds een puzzel. Er waren schandalen. Aardbevingen. Oorlogen. Protesten. Mensen gingen dood en werden geboren en levens werden op hun kop gezet. Maar betekent dat dan ook dat er iets veranderd is? Of is een jaar te kort om dat te kunnen zien? Zoals een boom die langzaam groeit. En is dat dan verandering? Iets wat langzaam groeit? En als we het niet kunnen zien, kunnen we het er dan over hebben? Of is verandering iets wat inslaat als de bliksem? Kortom hoe lang duurt verandering? Daar gaat deze maandagavond over. En niet zomaar een maandagavond, maar de 10e maandagavond van de Nwe Tijd. Een jubileum maandagavond dus, waarvoor we speciaal naar de theaterzaal op de eerste verdieping trekken. Daar zal Rebekka samen met haar voormalige Geschiedenisleraar de verandering in de wereld in kaart proberen te brengen. Cellist Harald Austbo zal ons meenemen in een 20 minuten durende soundtrack. Freek leest Kurt Vonnegut – schrijver van de beroemde zin “tot de dingen waaraan Billy Pilgrim niets kon veranderen behoorde het heden, het verleden en de toekomst”. En Suus blikt terug op de veranderingen in haar eigen afgelopen 32 jaar. Van de cassette tape tot nu. Dit alles natuurlijk met warme soep.
foto’s: Tom van de Oudeweetering